مقدمه
در طول تاریخ بشر توانستیم نتیجه تفکر بی‌نهایت را درک کنیم. ظهور پیشرفت‌های علمی و پزشکی، ظهور جوامع بزرگ و تاثیرگذار، اکتشافات فضایی و هزاران نمونه دیگر تنها به این علت رخ دادند که افراد زیادی حول یک دلیل مشترک و هدف آرمانی دور هم جمع شده بودند. البته برای این اهداف، نقطه پایانی مشخص نکرده بودند.
البته به عنوان گونه بشر، خیلی سخت است که بخواهیم براساس یک دید بلندمدت عمل کنیم. همیشه می‌خواهیم خیلی سریع به جواب پرسش‌هایمان برسیم و راه‌حل‌های آسانی برای مشکلات پیدا کنیم. اگر هم پیشرفت‌های سریع را اولویت قرار می‌دهیم به این دلیل است که عمیقا جاه‌طلب هستیم. در واقع می‌خواهیم دنیا را در چارچوب مشخصی از برنده‌ها و بازنده‌ها ببینیم.
البته این پیش‌فرض همیشه درست عمل نمی‌کند و نتایج خوبی هم به همراه نخواهد داشت. اگر نگرش ما تنها براساس برد و باخت یا موفقیت‌ها و شکست‌ها باشد، نتایج بسیار خطرناکی به همراه خواهند داشت. اخراج سالیانه کارکنان، محیط‌های کاری پُراسترس، دست بالا گرفتن سهامداران و بی‌اهمیت جلوه دادن کارمندان شرکت، تلاش‌های غیر‌اخلاقی و پاداش دادن به کارمندان نادرست و سمی، همگی نتایج ترسناک چنین نگرشی است. البته وقتی هم که بخواهیم چنین چیزهایی را تغییر دهیم، با واکنش تند روسا و رهبران شرکت‌های بزرگ روبه‌رو می‌شویم. به این ترتیب همه ما از محیطی که در آن کار و زندگی می‌کنیم ناراضی خواهیم بود و این موج نارضایتی و عدم احساس امنیت شغلی هر روز بیشتر می‌شود.
این سیستم کاری که همه درگیر آن هستیم و هر روز برای برقراری تعادل بین کار و زندگی برایش تلاش می‌کنیم، توسط گروهی اقلیت ساخته شده است. پس ما می‌توانیم و این فرصت را داریم که واقعیتی متفاوت خلق کنیم که باعث شود هر روز با انگیزه از خواب بیدار شویم.
این کتاب را برای کسانی نوشتم که می‌خواهند و آمادگی دارند که وضعیت موجود را به چالش بکشانند و واقعیت جدیدی را جایگزین آن کنند. این مسئولیت ماست که بتوانیم رهبرانی پیدا کنیم که بتوانند چشم‌انداز موفقیت و امنیت شغلی برای همه فراهم کنند. برای همین باید رهبری کردن در بازی بی‌پایان و بی‌نهایت را به خوبی درک کنیم.
یکی از عجایب جنگ ویتنام در مورد تعداد تلفات این جنگ است. آمریکا تقریبا به مدت ۱۰ سال در ویتنام به نبرد پرداخت. در این مدت آمریکایی‌ها و متحدانش ۵۸ هزار تلفات داشتند و ویتنام شمالی بیش از ۳ میلیون کشته دادند.
این آمار ذهن ما را به سمت یک پرسش مهم می‌کشاند که چگونه آمریکا در اکثر نبردهای خود در این جنگ طولانی پیروز شد و تلفات زیادی، هم جانی و هم مالی به دشمن وارد کرد، اما در نهایت در این نبرد باخت؟